Benzodiazepinen: dosering, bijwerkingen en intrekking.

In Amerika gebruiken meer dan 30 miljoen mensen benzodiazepines. Artsen schrijven ze vaak voor om slapeloosheid te bestrijden, vanwege hun anxiolytische en hypnotische effecten.

Wat zijn de klinische effecten van deze medicijnen? Wat zijn hun bijwerkingen en de ongewenste effecten die ze veroorzaken? Laten we eens kijken naar benzodiazepines in ons speciale rapport.

Wat zijn benzodiazepines? 

Benzodiazepines zijn een klasse medicijnen met psychotrope effecten. Ze worden over het algemeen voorgeschreven om angst en slapeloosheid te verminderen, dankzij hun anxiolytische en hypnotische werking. Ze hebben ook anti-epileptische effecten en verminderen spiercontracties.

Algemene informatie over benzodiazepinen. 

De moleculaire structuur van benzodiazepines is het resultaat van de combinatie van een benzeenmolecuul met twee stikstofmoleculen (distikstof).

Studies hebben aangetoond dat geneesmiddelen die tot de benzodiazepineklasse behoren, effecten uitoefenen op de receptoren van een specifieke neurotransmitter: GABA of gamma-aminoboterzuur.

Dit element oefent remmende effecten uit op de prikkelbaarheid van de hersenen, meer bepaald de het centrale zenuwstelsel. Deze actie leidt tot verschillende verschillende therapeutische effecten:

• Kalmerend/Hypnotiserend: Bevordert de slaap.
• Anti-epileptisch / anticonvulsivum: Werkt tegen convulsies.
• anxiolytische: Vermindert angst.
• amnesic: Veroorzaakt episodisch geheugenverlies.
• Spierverslapper: Ontspant de spieren.

Logischerwijs zijn deze medicijnen daarom geïndiceerd en voorgeschreven voor de behandeling van angststoornissen, epilepsie, slapeloosheid, nachtelijke angst, spasmen, dystonie of spiercontracturen. Sommige behandelingen worden gebruikt in het kader van alcoholontwenning.

Er worden meer dan 50 geneesmiddelen toegediend en voorgeschreven die behoren tot de benzodiazepinenklasse. In Frankrijk zijn er slechts 22 beschikbaar.

Volgens de INN (International Nonproprietary Name), de naam van de chemische stoffen die in de medicijnen zitten en behoren tot de klasse "benzodiazepine" neem het achtervoegsel -zepam. Ze zijn alleen verkrijgbaar in apotheken, na afgifte van een veilig recept.

Er wordt onderscheid gemaakt tussen anxiolytische benzodiazepinen (Alprazolam of Xanax, Bromazepam of Lexomil, Oxazepam of Seresta), die worden voorgeschreven bij slaapproblemen, ernstige angst of neurotische stoornissen, en hypnotische benzodiazepinen, ook wel slaappillen genoemd, zoals Lormetazepam (Noctamide) of Loprazolam (Havlane). Deze laatste vergemakkelijken de slaap.

Actietijd van benzodiazepinen.

De halfwaardetijd van een medicijn bepaalt de tijd die nodig is voordat de concentratie van het medicijn in het bloed afneemt (50% afname). Het begin van de werking van benzodiazepines varieert met elke behandeling.

Sommige hebben een snelle werking (minder dan 1.5 uur). De halfwaardetijd van benzodiazepinen varieert van 2.5 tot 148 uur. Benzodiazepinen met een korte halfwaardetijd (minder dan 20 uur) werken snel. Benzodiazepinen met een halfwaardetijd van meer dan 20 uur hebben een langere werkingsduur.

Het is de arts die voor elk individueel geval de meest geschikte behandeling en dosis bepaalt.

Een specifiek recept.

In Frankrijk gebruikt ongeveer 7.5% van de bevolking deze klasse medicijnen. Hun effectiviteit tegen slapeloosheid is door verschillende onderzoeken aangetoond. Ze worden bij voorkeur voorgeschreven boven barbituraten omdat ze minder bijwerkingen hebben dan de laatste (geen slaperigheid gedurende de dag na inname, bijvoorbeeld bij geneesmiddelen met een korte halfwaardetijd).

De arts bepaalt de dosering van de behandeling op basis van de persoon en de ondervonden problemen (in dit geval slaapproblemen, gedeeltelijke of volledige slapeloosheid). Er wordt rekening gehouden met verschillende criteria om de juiste dosis voor elk individu te bepalen (gewicht, leeftijd, lengte, enz.).

Het nemen benzodiazepines hangt af van de door de arts voorgeschreven toedieningsweg. 

In feite kunnen de behandelingen worden genomen:

• Oraal, in de vorm van pillen, druppels of tabletten.
• Door injectie. Het is mogelijk om ze toe te dienen via
• Intraveneus via infusies of intramusculair.
• Vy rectale route (zetpillen).

Er moet ook rekening mee worden gehouden dat benzodiazepines verslaving veroorzaken, evenals fysieke en psychologische afhankelijkheid. Daarom is hun toediening gereguleerd en moet ze onder medisch toezicht gebeuren.

Eigenlijk wordt aanbevolen om deze medicijnen voor te schrijven voor een periode die niet langer mag zijn dan 12 weken voor anxiolytische behandelingen.

Wanneer benzodiazepines worden voorgeschreven als slaappillen (hypnotische benzodiazepinen) wordt de behandelingsduur verkort tot 4 weken, om de inname te beperken. De arts is verplicht zijn recept uit te schrijven op een veilig recept (28 dagen recept), op naam en voluit geschreven, maandelijks te vernieuwen.

De arts is ook verplicht om de patiënt te informeren over de bijwerkingen en over de risico's die het gebruik van deze klasse van medicijnen met zich meebrengt.

Stopzetting van de behandeling moet worden overwogen zodra het wordt voorgeschreven, aangezien het in fasen moet gebeuren, door de doses geleidelijk te verlagen. Dit is om het optreden van een ontwenningssyndroom te voorkomen, een fenomeen dat we in een andere paragraaf zullen behandelen.

Benzodiazepinen en alertheid.

Benzodiazepines veroorzaken bewustzijnsveranderingen. Deze behandelingen worden ook geassocieerd met:

• Ademhalingsproblemen.
• Nervositeit.
• Een verlaagde spierspanning leidt tot het risico op vallen.
• Het verschijnen van een verslaving aan de behandeling bij langdurig gebruik en hoge doses.
• Soms verschijnen psychiatrische stoornissen (psychotische episodes, delirium, hallucinaties).

Het gebruik van benzodiazepines wordt verondersteld het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Alzheimer te verhogen (een toename van ongeveer 50% na meer dan 3 maanden behandeling).

Het is geruststellend dat bijwerkingen zelden voorkomen en snel verdwijnen na inname van het medicijn.

Benzodiazepinen zijn gecontra-indiceerd bij:

• Ademhalingsinsufficiëntie.
• Leverinsufficiëntie.
• Allergie voor een van de componenten van het medicijn.
• Slaapapneu.
• Myastenie.

Om incidenten te voorkomen, volg je best enkele veiligheidsrichtlijnen.

Voorzorgsmaatregelen voor gebruik.

De toediening van deze therapieën wordt nauwlettend gevolgd bij mensen ouder dan 65 jaar, zwangere vrouwen of vrouwen die borstvoeding geven, mensen die lijden aan een nier- of leverziekte, jongeren onder de 18 jaar, mensen die lijden aan verslavingen of machine-operators.

Voor mensen van 65 jaar en ouder of meervoudig pathologieën, het Agence Nationale de sécurité du médicament et des produits de santé (ANSM) en de Haute Autorité de Santé (HAS) dringen er bij artsen op aan kortwerkende benzodiazepinen (korte halfwaardetijd) voor te schrijven en de dosering en de behandeling in de tijd te beperken, om de verwijdering van de chemische verbindingen uit het lichaam te bevorderen.

Het is belangrijk om gevallen van overdosering op te sporen, aangezien een te hoge dosis kan leiden tot coma en de dood als deze niet wordt behandeld. Ziekenhuisopname kan noodzakelijk zijn, vooral in gevallen van vrijwillige intoxicatie, zoals een poging tot zelfmoord. Biologische monitoring (bloedonderzoek) kan een te hoge bloedspiegel aan het licht brengen. Gelukkig is er een tegengif dat de effecten van benzodiazepinen opheft. Het heet flumazenil.

Verslavings- en ontwenningssyndroom.

De Franse bevolking consumeert over het algemeen anxiolytica en benzodiazepinen langer dan de aanbevolen therapeutische periode (van 6 maanden tot 2 jaar, of zelfs meer).

Deze factor verhoogt het risico op het ontwikkelen van afhankelijkheid, verslaving en het optreden van het ontwenningssyndroom.

Verslaving.

Addiction is een fenomeen dat leidt tot een toename van de inname van benzodiazepines door individuen. De progressieve afname van het therapeutisch effect van de behandelingen leidt tot zelfmedicatie, wat individuen ertoe aanzet om zelf de doses te verhogen. Dit wordt gedaan om dezelfde verwachte effecten te verkrijgen, vóór het recept.

Tegelijkertijd kan een proces van afhankelijkheid van medicijnen worden opgezet. Dit fenomeen houdt verband met tolerantie, wat zal leiden tot de schijn van fysieke en psychologische afhankelijkheid van de behandeling. Het risico op afhankelijkheid is groter bij een voorgeschiedenis van verslaving (alcoholisme, drugs) en de combinatie van meerdere benzodiazepines, langdurige behandeling en hoge doseringen.

Deze drugsverslaving maakt het noodzakelijk om de benzodiazepinenbehandelingen stop te zetten of in ieder geval de dosering te verlagen. Deze stopzetting mag niet abrupt zijn en moet geleidelijk worden doorgevoerd. Voorschrift van anxiolytica of slaappillen niet tot dezelfde geneesmiddelenklasse behoren is ook een mogelijk alternatief, om dit ongewenste effect tegen te gaan.

Ontwennings- en ontwenningssyndroom.

Terugtrekking uit benzodiazepines moet worden overwogen op therapeutisch en psychologisch niveau. Eerst schrijft de arts een dosisverlaging voor gedurende meerdere dagen, totdat het medicijn volledig is gestopt.

Tijdens dit proces kan psychologische follow-up worden gegeven om de ontwenning te vergemakkelijken.

Ontwenningssyndroom treedt op wanneer de behandeling abrupt, plotseling en zonder ondersteuning wordt gestopt. Het identificeren van dit syndroom is niet eenvoudig, omdat sommige symptomen verband houden met de bijwerkingen van de medicatie. Hier zijn de tekenen van het ontwenningssyndroom waar u op moet letten bij het stoppen van de behandeling:

• Tremors.
• Hoofdpijn.
• Spierpijn en -zwakte.
• Angst.
• Agitatie.
• Slapeloosheid.
• Stuiptrekkingen.
• Prikkelbaarheid.
• Pijn.
• Zweten.
• Misselijkheid/braken.

In meer ernstige gevallen worden delirium, hallucinaties of andere psychiatrische stoornissen (psychose, paranoia) waargenomen. In extreme gevallen kan delirium optreden.

Ons terugtrekking stadia zonder incidenten kan worden uitgevoerd. Het stoppen van de behandeling kan echter aanpassingen tijdens het proces vereisen:

• Als er symptomen optreden wanneer de dosering wordt verlaagd, moet de aanvangsdosering worden hervat en de procedure worden herhaald, waarbij de dosering nog langzamer wordt verlaagd.
• Als zich ernstige symptomen ontwikkelen, moet de behandeling opnieuw worden beoordeeld.
• Als milde symptomen optreden wanneer stopzetting effectief is, moet psychologische follow-up worden gestart. Hervat de behandeling niet.
• Als tijdens het proces ernstige symptomen (hallucinaties, delirium) optreden, moet de patiënt met spoed in het ziekenhuis worden opgenomen.

Zodra de benzodiazepines zijn gestopt, stopt de monitoring niet. Sterker nog, voor de zekerheid wordt de patiënt enkele maanden gemonitord.

Een eerste medische consultatie vindt plaats in de eerste week na het einde van de behandeling. De arts beoordeelt de aanwezigheid van ontwenningsverschijnselen en informeert de patiënt over de mogelijkheid van hervatting van de symptomen die voorafgingen aan het voorschrift (hervatting van slaapstoornissen/slapeloosheid of min of meer ernstige angstmanifestaties).

Slapeloosheid: enkele alternatieven. 

Om de ongemakken van benzodiazepinen te compenseren, schrijven artsen meestal slaappillen voor met dezelfde effecten, maar zonder zoveel bijwerkingen: Zopiclon (Imovane) en Zolpidem (Stilnox). Geclassificeerd als gerelateerd aan benzodiazepines, bevorderen deze twee slaapmiddelen slaap.

Er zijn andere alternatieven voor het voorschrijven van anxiolytica en hypnotica om slapeloosheid te behandelen. Bepaalde planten zoals valeriaan, kamille of passiebloem hebben rustgevende eigenschappen en kunnen je helpen om in slaap te vallen.

Ze worden gebruikt in de homeopathie, fytotherapie of aromatherapie en zijn verkrijgbaar in de vorm van aftreksels, kruidenthee of etherische oliën.

U kunt uw arts of apotheker om advies en informatie vragen om te bepalen welke vorm het meest geschikt is voor uw behoeften. Het verdient de voorkeur om als laatste redmiddel over te gaan tot medische behandelingen.

Benzodiazepinen verkrijgbaar in Frankrijk.

Niks waard: 

tetrazepam of Myolastan was een spierverslapper (spierverslapper) die tot 2013 zwaar werd voorgeschreven. Het werd van de markt gehaald omdat het ernstige bijwerkingen veroorzaakte, waaronder huidaandoeningen (Stevens-Johnson-syndroom). Het werd voorgeschreven in de reumatologie, als onderdeel van de behandeling van pijn gerelateerd aan spiercontracturen.

Rohypnol is onderworpen aan geneesmiddelenbewaking vanwege verkeerd gebruik (zie bijwerkingen van benzodiazepinen). Deze benzodiazepine mag alleen worden toegediend na afgifte van een veilig voorschrift. De duur van de behandeling is beperkt tot 14 dagen. De apotheker kan patiënten alleen in wekelijkse stappen (7 dagen) behandelen.

Sinds januari 2012 wordt Rivotril alleen verstrekt na afgifte van een eerste recept door een ziekenhuisarts. Alleen neurologen en kinderartsen zijn bevoegd om ze af te geven.

Enkele veelvoorkomende misvattingen over benzodiazepines. 

Laten we de algemene ideeën rond benzodiazepinen eens op een rijtje zetten!

Benzodiazepines worden voorgeschreven om depressie te behandelen. 

Deze behandelingen zijn niet effectief tegen depressie zelf. In feite hebben ze anxiolytische effecten; dat wil zeggen, ze helpen angst en angst te beperken Angst stoornissen. Ze kunnen worden voorgeschreven in combinatie met antidepressiva om de daarmee gepaard gaande angst- of slaapstoornissen tijdens depressieve toestanden te beperken.

Alcohol mag niet worden geconsumeerd tijdens het gebruik van benzodiazepinen. 

Drinken alcohol verhoogt de bijwerkingen van deze medicijnen, waaronder alertheid en veranderd bewustzijn. Drink daarom bij voorkeur geen alcohol tijdens het innemen van de medicatie.

Kun je verslaafd raken aan het gebruik van benzodiazepinen?

Deze medicijnen zijn verslavend en verslavend. Daarom wordt een geleidelijke stopzetting aanbevolen om een ​​vlotte stopzetting te bevorderen (risico op ontwenningssyndroom). Om afhankelijkheid te voorkomen, beveelt de regelgeving aan om bepaalde behandelingen gedurende 3 tot 4 weken voor te schrijven. In de context van slaapstoornissen, wordt het gebruik van een benzodiazepine uitgevoerd als een tweede intentie, na alternatieve methoden te hebben geprobeerd.

Bij het nemen van benzodiazepinen moet men voorzichtig zijn, omdat ze veel bijwerkingen veroorzaken. 

Slaperigheid, verwardheid, agitatie, geheugenverlies… We hebben de bijwerkingen van benzodiazepinen in dit nummer besproken. Wanneer benzodiazepines worden gebruikt als slaappillen, ze zijn over het algemeen effectief en helpen om slaap te vinden. Het is echter het beste om ze niet in te nemen voor bepaalde activiteiten die alertheid vereisen, zoals autorijden, omdat dit tot ongelukken kan leiden.

Benzodiazepinen zijn gecontra-indiceerd bij sommige behandelingen.

Net als andere geneesmiddelen veroorzaken benzodiazepinen geneesmiddelinteracties. Ze mogen niet tegelijkertijd worden ingenomen met bepaalde allergiemedicatie, pijnstillers die bevatten morfine derivaten (omdat ze ademnood bevorderen, een van de bijwerkingen van benzodiazepines). Aarzel niet om uw arts om advies te vragen en hem/haar op de hoogte te stellen van elke behandeling die u volgt, om incidenten te voorkomen.